Yannick de Cocqueau gaat in deze rubriek op zoek naar het perfecte huwelijk tussen kaas en Trappist bier. Yannick is bierliefhebber pur sang met een uitgesproken liefde voor kazen. Als welgewaardeerd medewerker/organisator van het Zythos festival volgt hij het reilen en zeilen binnen de bierwereld.
Broeder Jules kondigt zijn vertrek aan en meteen wordt er moord en brand geroepen. Dit is het einde van Achel. Het bier zal gaan veranderen, haar Trappistenlogo verliezen of zelfs volledig verdwijnen. Over gedramatiseerd natuurlijk en meteen komen dan ook de geruststellende woorden van brouwer Marc Knops, hij blijft en dus de Achel ook. Dat van het logo zien we nog wel.
Nu, om eens echt (te) kritisch te zijn, was de Achel nog wel effectief wat ze pakweg drie jaar geleden was? En heeft Broeder Jules misschien gelijk als hij beweert dat ‘Achel niets meer te betekenen heeft’? Als je het mij vraagt, is het echt speciale karakter van de Achel 8 Bruin, de meest gecommercialiseerde er toch wat uit en geniet ik toch een stuk minder van deze biertjes. Ik heb het gevoel dat de smaak werd aangepast om wat meer aan te sluiten bij het ‘commercieel gangbare’. Bij de blonde heb ik nu toch vrij veel 4VG (of in mensentaal een ‘Leffe-gehalte’) en ook de bruine 8 heeft hier wat van gekregen. Ik vind ze toch een stuk minder ‘authentiek’ of ‘speciaal’ dan ze geweest zijn. Die heerlijke fruitige esters zijn en heel stuk verzwakt. Is dit een politiek van Westmalle om het contrast met hun bieren te vergroten? God zal het weten.
Let op, ik heb hiermee niet gezegd dat het slechte bieren zijn. Leg me dat alsjeblieft niet in de mond. Zeker van de donkere kan ik best genieten. Volmondig en zoetig met een milde bitterheid in de afdronk. Gedroogd fruit, wat vanille, kruidnagel (4VG?), toffee … complex genoeg om te boeien en zeker leuk genoeg om met kaas te gaan combineren.
Als ik dan mijn twijfels mag hebben over de bieren dan kan ik over de kaas die ik erbij proef alleen maar in superlatieven spreken. De Grevenbroecker (of Achelse Blauwe) is een absoluut ‘raspaard’, een ‘klassebak’ in de kaaswereld. Ook gemaakt in Hamont-Achel is dit een zuiver streekproduct dat uitstekend bij de Achel 8 Bruin past. Op de plaats waar eeuwen lang zusters Franciscanessen woonden, is de kaasboerderij Catharinadal gelegen. Het familiebedrijf begon in 1990 om de melk van de eigen koeien te verwerken tot boter, kaas en andere zuivelproducten. Vandaag de dag is niet veel veranderd in de manier van werken, behalve het aanbod. Er worden nu toch meer dan 200 verschillende zuivelproducten gemaakt en dit nog steeds 100% met de dagverse melk van de eigen veestapel en binnen de familiale kring. De Grevenbroecker is één van hun uithangborden. Een blauwschimmelkaas die internationaal gekend is en reeds verschillende prijzen in de wacht mocht slepen. Vraag is er dus zeker, maar de productie beperkt zich tot een 15-tal bollen van rond de 4 kilo per week (en enkel in de winter). Hij is dan ook niet al te makkelijk te verkrijgen en vrij duur, maar absoluut de moeite waard. Noem dit een nadeel van ‘ambachtelijke excellentie’.
De bijnaam van Achelse Blauwe heeft hij uiteraard te danken aan de blauwschimmel (Penicillium Roqueforti) die op de kaas inwerkt. Om zich te ontwikkelen heeft deze schimmel lucht nodig. Bij de Roquefort en veel andere blauwschimmelkazen wordt dat verkregen door de kaas te doorprikken met naalden om zo luchtpijpjes te creëren. De Grevenbroecker krijgt geen prik. De kaas wordt als het ware ‘gemonteerd’. Stukken of lagen wrongel worden op mekaar gestapeld. Daartussen blijft steeds wat lucht zitten en kan de schimmel dus groeien. Hierdoor krijg je geen ‘blauwgestippelde’ kaas maar een ‘blauwgeaderde’ kaas die er uitziet als een stuk marmer. Prachtig gewoon. Naast zijn ‘edel’ uitzicht is de kaas ook uiterst verfijnd van smaak. Hij is erg romig en heel zacht. Naarmate hij langer rijpt zal hij wel steeds pittiger worden, maar zonder ooit agressief te worden. Zelfs mensen met een ‘afkeer’ voor blauwschimmelkazen zullen hier hun mening moeten herzien. Hij wordt het best versneden met een kaasdraad en bij kamertemperatuur is hij zelfs makkelijk smeerbaar. Je bewaart hem dus best niet te warm als je niet wil dat hij zelf wegloopt.
De volmondige Achel 8 Bruin komt in perfecte harmonie met de milde, romige kaas om samen te smelten tot één geheel die je zullen laten smelten van genot.
Tekst : Yannick de Cocqueau
©2013 TrappistBier Beleven
TrappistBier Beleven 